Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 91

[p. 345]

August Vanistendael
Geboorte

Dit is een staat, die niet meer leven is
Maar dien wij nimmer sterven willen noemen;
Bewaar 't geheim van die belevenis,
Ik kan u slechts om deze weeën roemen.

Want om de pijn, die u gegeven is,
Zal ik het leven vluchten noch verdoemen:
Eer uw gedicht met bloed geschreven is
Kan ik u niet èn vrouw èn moeder noemen.

Gij wint het leven op die verre grens:
Als aan uw hart ons bloed aanrijpt tot mensch
Is dit ons eenig erfdeel uit het Eden.

God schonk dit heilig voorrecht aan uw schoot,
Dat ons ontrukt aan duisternis en dood:
De wereld leeft om wat gij hebt geleden.