Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 91

[p. 272]

Hubert van Herreweghen
Bruiloftreis

En gij zult eenzaam zijn.
Denk niet: ‘Dit zijn zijn eigen handen,
(als gij bij mij zit op den trein),
wij rijden door dezelfde landen.’ -
Want gij zult eenzaam zijn.

En gij zult eenzaam zijn...
Denk niet: ‘Dit is zijn schoone schedel,
daaronder woont hij in zijn brein
en weet hoe ik om liefde bedel.’
Want gij zult eenzaam zijn.

En gij zult eenzaam zijn.
Mijn lichaam en mijn geest zijn verre,
wat bij u blijft is dorre schijn.
Ik loop verloren in de sterren,
en gij zult eenzaam zijn.

En gij zult eenzaam zijn...
Tót ik terugkeer aan uw zijde,
het hoofd vermorzeld, en ik, klein
van àngst en wéten, bijna blijde...

Maar ik zal eenzaam zijn.