Boekbespreking
A.W.J. Mulder: Juliana van Stolberg, ‘ons aller vrouwe-moeder’. (Uit de reeks Historie en Memoiren, van J.M. Meulenhoff te Amsterdam. - 238 blz. Pr. fl. 2).
Voor Noord-Nederland is Juliana van Stolberg ‘de moeder van den Vader des Vaderlands’. Maar ook in Zuid-Nederland zal dit werk interesseeren. We hebben aan dit boek een goedgebouwde psychologische schets van de interessante en typische persoonlijkheid van deze stamvrouw.
Dit werk is nieuw. Het is een aanwinst voor de geschiedenis. Het materiaal ertoe was voorzeker door de historici voor het meeste deel sinds lang gekend (Dr. Ed. Jacobs). Maar het in elkaar zetten van de aangebrachte bouwstoffen bleef achter en was in elk geval voorzeker noodzakelijk. En de schrijver heeft zich goed van deze taak gekweten.
Juliana van Stolberg is een stam-mensch in de velerlei schoone beteekenissen die deze koppeling van gedachten te binnen roept. Zij houdt de godsdienstige gedachte hoog, midden de godsdienstcrisis. Katholiek geboren en gedoopt, in een eerste huwelijk met een katholiek vereenigd, is niettemin Juliana tot het protestantisme gekomen, in blijvende diep-godsdienstige stemming die laat aanvoelen dat het haar ernst is. En ook dat haalde zij ten slotte uit de traditie van haar huis, uit de cultureele erfenis die haar deel werd. Dank zij diezelfde erfenis wordt zij een persoonlijkheid, die voorzeker zoowel als een ander zich kon vergissen, maar die naar ht geweten luisterde.
Zeker mag men meenen dat een psychologische schets als deze van de ‘vrouwe-moeder’ iets van het panegvritische weg heeft; het is best zelfs het niet te vergeten, en eenmaal stelt de historie wel zwaardere eischen bij een onderwerp als dit, om nog dichter bij de menschelijke realiteit te geraken, maar wat ons hier reeds wordt bezorgd, is van aard om een persoonlijkheidsbeeld op te roepen dat toch onze historische instemming, als we het zoo heeten mogen, afdwingt.
Ook in het bijzonder durven we de aandacht van de katholieke lezers van Zuid-Nederland vragen voor dit boek en voor soortgelijke: de protestantsche crisis wordt door zulke mensch-studie op bijzondere wijze toegelicht. De oprechte godsdienstigheid, - al is er van ascese nog geen spraak, - die de sterkte heeft gemaakt van Juliana van Stolberg doorheen geheel haar beroerd leven, ontving zij uit het katholicisme harer jeugd, harer ouders, en is een bewijs te meer dat het godsdienstleven waartegen de Hervorming opkomt, niet zoozeer in formalisme opging als met het pleegt voor te stellen.
En meteen wordt door dit boek een aanvang gemaakt met de belichting van het cultureel-religieuse drama der Nassau's, waarvan we tot hiertoe geen zulke klare synthese kregen. Ook voor het begrip van Willem van Oranje als religieus mensch is dit boek van beteekenis.
FLORIS PRIMS.