Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1941

[p. 507]

Gij zult mij kennen...
door Albe

Gij zult mij kennen en de oogen sluiten
voor een die achter matbedoomde ruiten
in klamme warmte huist en haat van vrees
een winter, die doorvreet zijn weeke vleesch.

Al luikt uw wimper 't spotten van uw hart
en blijft u vreemd mijn onverholen smart,
'k zal in uw schreden d'harde aarde hooren
die mij mèèr dan uw kille spot verstooren,

en in den bast der dorre boomen kerven
uw naam, mijn schande en mijn willig sterven,
opdat, o daemon, elk geslaagne lees:
hier rust een man verguisd in merg en vleesch,

gekwetst van in den zaalgen moederschoot
en opgejaagde wild tot aan den dood...
van wat hij naliet in zijn menschlijk sterven
zijn ziel en God alleen de naaste erven.