Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1941

[p. 473]

Gedicht
door A.W. Grauls

Vroeg wijkt de dag voor 't grimmig donker buiten,
de mistlucht maakt den avond klam en koud,
vergeefs staan lampen achter matte ruiten
te schijnen met hun poover klatergoud.

Wie thuiskomt gaat gehaast de luiken sluiten
en zet zich in zijn zetel moe en oud,
hij hoort geen mensch meer in de straten buiten
en neemt een krant, die hij lustloos openvouwt,

en weldra weg legt om naar 't vuur te staren
met strakke oogen, waarin droomen jagen
van wrangen weemoed om vervlogen jaren.

Hij kan niets anders doen dan lijdzaam dragen
't wanhopig tikken van den tragen tijd,
totdat het uur van slapen hem bevrijdt.