Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1941

[p. 187]

Zon
door Michel Demedts

Er kleven misten aan de natte weiden;
Een roerdomp schreeuwt het sterven van den nacht
En donkere schimmen bukken moe en scheiden,
Ze schuiven d'een op d'ander 't loom gedacht.

Een rozeknop, die barst in zomertijden,
Zoo rijst ze tusschen roode wolkenwacht.
Daar nijgt een zonnebloem in stil verblijden
Haar open hart der zon die pijn verzacht.

Ik zit hier peinzend tegen leven's wand,
Waartegen jongste hoop aan stukken stoot.
Ik hoor een schrede en keer niet naar dien kant.

Er speelt een lichtend beeld op goren sloot;
Ik hef mijn hand en door den paarsen rand
Der vingers stilt uw hart mijn liefdenood.