Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1941

[p. 47]

Hoe zacht kan de avond zijn...
door A.W. Grauls

Hoe zacht kan de avond zijn des zomers in den tuin,
als blij de merel fluit zijn lieve oude wijze,
als 't zonlicht goud en rood op elke boomenkruin
het donker groen belegd met kleur uit paradijzen.

De lucht is zoel als wijn. De schemering valt schuin
en doet de hardheid van der dingen vorm vergrijzen.
De anjer geurt. Een kever ronkt. Het bed ajuin
groeit even weelderig als de erwtjes en radijzen.

En 'k vraag: Wat baat in 't eind ons zwerven en ons zoeken,
de koude wetenschap van kranten en van boeken,
waarom maakt men het ons zoo moeilijk en zoo druk?

Zie mij, ik rook mijn pijp, 'k heb opgestroopt mijn mouwen,
'k sta kinderlijk verrukt naar eene roos te schouwen
en 't leven biedt me een schat van eenvoud en geluk.