Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1941

[p. 10]

Herademing
door J.D. Bierens de Haan

Aurora's lichtzang heeft mijn hart gewijd;
ik stond, en om mijn hoofd hing donkerheid;
een zwartgevleugelde demonenschaar
joeg krijschend door de lucht met stormgebaar.
Die nacht was lang; geen sterrenflonkering
gaf aan mijn aardeland herademing. -

Totdat met jubel van bazuinenschal
de morgen opwies lichtend overal,
en 't vleugelkleppende demonenheer
week van mijn woning zonder wederkeer.
Aurora wenkte mij, den stralenkrans
om 't hoofd geschikt, leidend den uren-dans.

Toen zag ik dat de hemel openstond;
zijn blauwe schoonheid steeg van grond tot grond
naar verste gronden heen tot waar de bron
der glorieën, Gods ongeschapen zon,
zijn lichtgeheim straalt op de wereld af,
die aan mijn zinnen nieuwen luister gaf.

Ik hief de handen naar de Oneindigheid
en werd in haar mysterie ingewijd.
Aurora spreidde vrij en mild uit heur
tresoor den overvloed van kleur en geur;
en 't lied dat uit haar heemlen oorsprong nam
ontvonkte in mij opnieuw de levensvlam.

Toen wist ik niet meer waar ik stond of bleef:
de hemel schonk zijn zaligheid te geef
als regen, die op dorstige akkers viel;
een liefdestroom vloeide van ziel tot ziel:
in 't zingend licht, niet meer door nacht omheind,
bevond elk wezen zijn geluk voleind.