Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1940

[p. 483]

Een eenzaam lied

voor mijn Vader

De grachten lagen lichtjes toegevroren
en vogelen riepen in de ijle lucht;
er was een kinderstem heel plots te hooren
onder het venster: een verschrikt gerucht.

Geen aardsche ervaring heeft u nog bewogen.
Uw witte handen hebt gij vastgelegd
over de borst, uw vaderlijke oogen
gesloten en geen woorden meer gezegd.

Is alles zóo voorbij? Kinderen zingen
voorbij de ramen en een hooge vlucht
van vogelen wendt in de grijze lucht
geluidloos op haar wonderbare zwingen...

Maar alles keert verheerlijkt in herinneringen.

anton van wilderode.