Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1940

[p. 388]

De tijd

'k Heb op den tijd vertrouwd als op mijn moeder,
toen ik mijn prille nood ging klagen
hij zou den Winter van mijn voeten houden,
hij zou me heelend door de vlammen dragen.

Hij greep me, wierp me, hing me schuddend aan,
de tijd, die dansend over d'aarde schrijdt.
Ik botste rillend mee, zoo eindloos moe,
verkild, verschroeid, de speelbal van den tijd.

Kon ik een blij of smartrijk ‘nu’ omvaêmen,
wijl ik van tranen ruisch, van weelde beef,
ik zou mij op de hemelbogen wanen,
ik zou vergeten dat ik leef.

j. de haes.