Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1940

[p. 344]

Klaaglied

Beklaag den hond die van de ketting losgebroken
ging dolen van de hofsteê door het land,
wiens oogen door den honger werden uitgestoken,
wiens maag van pisseblom en zurkel brandt.

Beklaag den hond die dagen lang ging dolen
op zoek naar kippen en gezooide hesp,
doch die zijn tong in 't uitschot der riolen
voelt steken scherp als de angel van een wesp.

Beklaag den hond die razend wilde bijten
doch nergens op den weg een prooi nog vond,
tot, schuimend hij zijn eigen borst ging openrijten
en er een boer hem stervend aan een ketting bond.

bert peleman.

[p. 345]

Avondmaal in de badstad

De vlammenkrans der kreeften in dees schoone schalen
en onze vingren versch en rozer dan garnalen:
hoe weeldrig dit week-end aan de zuivre zee
waar door de groene golven glijdt het goud der sneê

ten buik van rauw en rijp-gerookten zalm.
Zie: in der handen zout-doordreven palm
glanst als een zeepbel nu het licht van ons gelaat.
Hoor hoe de haring op de felle vuren braadt

en zie ons oogen naar het diep der schalen glijden...
Heer: nu wij traag den mild der veie visschen snijden
danken we U om het geuren van citroen en kruid
en om den glans der olie om ons gouden huid.

bert peleman.