Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1940

[p. 178]

Wij dwaalden...
door J. Lobodowski

Wij dwaalden door het leven. Haat
dreef ons in deze' opstandigen staat
en vloeken naar den bittren mond.
Het leven heeft ons diep gewond.
Hoor in den nacht den zwaren tred
van hen die 't hoofd voor 't mes hebben gered.

De wind, die schuurt langs raam en wand,
dit glas dat beeft in mijne hand,
mijn blik verdwaasd en hier de brand
van de gedachten oeverloos gestrand.
Zoo dreef ons 't bittre leven saam;
hoe noem ik, makker, thans, uw naam?
De dag der dagen is nooit opgegaan,
Wij waagden 't spel, de dappersten vooraan.
Vergeefs. Maar in het duister stralend staat
het stalen masker van uw trotsch gelaat.
Laat ons nu zwijgen. Borgt ons nog dit leven iets
van waarde? Dood, een ijdel vers... en verder niets.