Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1940

[p. 115]

Gesprek met de stilte
door Antoni Slonimski

Wanneer de milde stonde komt van diep verpoozen
Na wanhoopsdagen van rumoer en wild geweld,
Wanneer de goede tijd de stilte zacht komt koozen
Terwijl het moede hoofd zich diep vooroverhelt;

Wanneer plots in mijn hand mijn penne rilt en beeft
En op het zuiver blad gaat rusten zonder wille,
Wanneer de zilvren stilte langs de slapen zweeft,
Beluister dan u zelf in 't zilverige stille.

Want niet in drog- en wanhoopsrijken zegepraal,
Triomf en nederlaag noch in het strijdend loeien
Vindt gij der waarheid stemme hard als staal
Maar in die stilt', in 't luistren dat er komt in bloeien.

Al 't onvervuld en vaak zoo pijnlijk rijk gedroom,
Het onrecht, 't lijden en de vreugden traag verworven
't Zal alles onveranderd duren eeuwenlang
In stilt' en diepe duisternis weleer gestorven.

En immer nog zal eeuw na eeuwen drijven
Nadat de doodskist werd gesloten op mijn wensch,
Wanneer het fiere drama eindlijk is voltrokken,
Het groot en fiere drama dat genoemd wordt: mensch.

(Vert. L. Landsman.)