Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1940

[p. 80]

Het progrom te Ploskirow
door I.K. Illakowicz

Op dezen eersten Paaschdag, branden duizend droeve lichten,
En met het angstzweet op d'ontstoken, magere gezichten,
Staan kleine Joden rillend vóór mijn warme huis te klagen,
Omdat hun ouders door soldaten werden doodgeslagen.

Ryfka, Rufke, Sarah, Luja werden als jonge boomen
Woest neergehakt; onteerd, en onder moordend vuur genomen,
Hebben Shlomah en Itzek hun arme hart voelen breken.
Nu is hun hongrig kroost bij ons om bijstand komen smeeken.

Wij zullen Salome tusschen ons eigen lakens leggen,
Malka krijgt het tapijt, en zachte woorden gaan wij zeggen
Tot kleinen David die kucht en hoest en van koude beeft,
Maar op den grond moet slapen omdat hij veel luizen heeft.

Hen voeden zullen wij, en nimmer naar hun droeve geschiedenis vragen;
God zal de boozen straffen, en de doode Joden in den hemel dragen.

(Vrij uit het Engelsch door Marcel Coole.)