Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1939

[p. 874]

De verwachting

'k Verlang naar U, verzucht, zooals mijn brandend hoofd
Naar Uwe hand; 'k verlang en weet van alle wegen
De trage duisternis, die opklimt en verdooft
Dit huis rondom, waar 'k iedren stap en elk bewegen

Met vrees aanhoor: 't plots kraken van dees eiken kast
Het lichte gensteren in den haard of de eigen bangen
Bezwaarden adem, die bij elk geluid verrast
Weer hoopvol sneller, warmer ruischt en U te ontvangen

Verhoopt, met eenen korten snik, die plots omhoog
Zou wellen uit mij, als een bron, die lang verborgen
In harde rots, uit de eerste spleet in blijden boog

Zich werpt! Maar niemand naêrt voor mij, en al mijn zorgen
Verflauwen 't vuur van hoop in grijze asch, die droog
Verdooft, tot slechts één sintel niet is uitgestorven!

jo. de meester.