Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1939

[p. 864]

Convalescentie

Als ik niets meer kan doen, misschien niet eens kan branden,
als ik niet schijnen kan en zelf ben opgeteerd,
- ik ben zoo ver van U gebannen - 't hart begeert
te zweven in den dood en weer in U te landen....

Als moegebloed mijn hart en leeggehaald mijn handen,
als wie mij naakt alleen bij mij wat lafheid leert,
mijn God, waar is mijn leven, tot den draad verweerd,
nog beter voor gemaakt dan om in dood te branden....

Alleen die droeve trots blijft mij, dit duizlig hopen
dat uw hart, dat mijn hart verlost heeft en gekocht,
in laatste deernis mij, uw schaamle, weer zal koopen

en dat mijn ziel, al moegebloeid en moebeslopen,
mijn kelk door eigen onmacht t'halven afgewrocht
zal bernen in uw dood en slaan voor eeuwig open.

h. brugge.