Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1939

[p. 379]

Spiegel

De avondschemer maakt het water stil.
't Is of het niet meer vloeien wil.
Het water heeft een zuiver oog:
Het roert niet, ziet al wat bewoog.

Het kijkt, bewondert, rooft het beeld,
Wiens witte lijnen het bespeelt:
Het rilde been, de slanke arm, als
Marmer blank, het blonde hoofd op hoogen hals.

Geen nacht die deze lijnen breekt,
Dit diep verzadigd oog verbleekt,
Want God schiep klaar het watervlak.
Ik weet dat nu mijn hart haast brak.

g. michiels Pr.