Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1938

[p. 878]

Bestendiging

Gij zijt de grenzeloos-genadenrijke,
slechts mij bekend in uwe sterfelijkheid,
wijl gij mij nader zijt in elk ontwijken
en tijdelijker in het groeien naar uw eeuwigheid.

Uw handen en uw hart zijn voller schalen,
dan ooit een wijnoogst uit een zomer won;
zij delven uit mijn hartslag bloediger koralen,
dan ooit de Zuidzee hief naar hare zon.

Zooveel is mij voorgoed ontzegd gebleven
van u, die uitgaat van den evenaar
en door geen keerkring wordt teruggedreven,
die thuis zijt onder elk klimaat, in elk gevaar.

Dit is geen klacht en minder nog een scheiden.
Zie, dezen zachten zomer is het ooft gerijpt
in schoonheid slechts zoolang zij het verbeidden,
maar het ontsterft ons als een hand het grijpt.

Ik zal daarom uw wijken benedijden
en uw verzaken aan verganklijkheid:
terwijl uw handen uit mijn handen glijden,
genaakt de bloesemgeur mij van mijn laatsten tijd.

Jan vercammen