Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1938

[p. 424]

God

Mijn bleeke blikken scheemren van Uw angst doorzegen
aan 't avondlijk verwijden om het nachtelijk woud,
in de verscheurde tijd van mijn omkimd bewegen
dat op Uw adem glijdt naar 't uiteindlik behoud

waarvan mijn denken strak staat aan Uw Geest, gedegen
en uitgedijd in stoflooze eening, aan dit oud
omwindsel en zijn trage dood in 't aardsche omwegen,
waar mij, van aardschheid veeg, geen aardschheid meer weerhoudt,

aan Uwen Geest, tot éénheid tijdeloos herrezen,
te stijge' uit wereldwaan en onbetoond beraad,
tot zielsomglijding in doorsstreefde dageraad.

Ik ben in 't rijzend land aan Uwer steilten Wezen
waar rust van eindloosheid door alle diepten gaat,
en mijne ziel aan U haar eeuwenrythme slaat.

marc staels.