Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1937

[p. 818]

Nieuwe kerstnacht

In een winternacht vol sterren
Kwamen drie koningen van heel verre
Naar Bethlehem, in een kleinen stal,
In diepe rust lag het heele dal.

Ze brachten kostbare offeranden,
(Jozef wist niet wat doen met zijn handen),
Ze boden granaten, gasmaskers en bommen,
Geweren, dolken en degens glommen
In den scheemrigen goud-schijn der eenige kaars.
Rijzig en recht stonden ze in mantel en laars,
Hun stemmen klonken hard en heesch:
Toen van haar schamel stroo-bed rees
Maria en smeekte bedroefd: ‘Ga heen,
Neem uw gaven weer. Dit kind wil liefde alleen’.
Ze bogen, gingen. Op den wind woei verloren
Het zware gebrom hunner vliegtuig-motoren.

Maria zuchtte. Er kraaide een haan. Dan was het stil.
Ongestoord sliep het kind in haar arm.
Plots zong het uit de hemelen, hoog en warm:
‘Vrede op aarde aan de menschen van goeden wil.’

frans de wilde.