Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1937

[p. 360]

Vers

(Voor de Reinste.)

Klaarbloeiend aan dees aard ontgleden
- geen woorden vloeiden van een mond
zo rild!... met schuldeloos verleden.
En d'aard die baarde wist geen wond;
maar vroom was ze als zij die deden
van morgenguld tot avondstond
zich baden in gebeden...

Zo bleef zij niets dan geurend wenken
en keerde tot zich zelve in
las ogen die zich wijding schenken
en vinden diep het Schoon Begin!...
Dit was het gave ziele-denken
dat nooit een hand van dwaze min
tot schaamte wist te krenken.

En 't vluchtig wenden was een beven
van haar, die smetteloos en teer
heur lichaamsvruchten en het Leven
droeg,... als een stil blauw meer
de waterlelie's,... en weet te geven!
En in Zich weet het schoon verweer
in 't kuise denken saamgeweven!

rob. franquinet.