Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1937

[p. 111]

‘L'inconnue de la Seine’
door Frans de Wilde

Uw glimlach is gevaarlijk voor wie leven:
Zoo zeegrijk en zoo stralend en zoo stil
Verlokt hij 't moede hart, den wanklen wil
Zich aan doods al-vergetelheid te geven.

O koele, vreemde zuster, welken droom
Hebt gij daar, diep in slijk en wier, gevonden,
Dat uw strak leed zoo lichtend heeft ontbonden
In dezen lach, wenschloos en zonder schroom?

Rust zacht: de zon, vreugd, bloemen in de hoven,
De menschen, strijd, zijn ons vertrouwden staat.
Bedek dit dood-verheerlijkt, blind gelaat;
Schoon boven al zullen wij 't leven loven.