Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1936

[p. 53]

Verzen

I
Naar uw beeld geboetseerd

in broze leem
droeg ik trots de tooi
van een diadeem.

En stortte vaak
van het voetstuk af,
huivrend om 't geluid
dat de paarlenval gaf.

Maar rees weer recht
in puin van leem en edelsteen
midden een milde schittering,
die uit de scherven scheen.

Ach! elke brijzel leem
herinnert aan uw weeld'
en aan mijn droeve trots
en aan ons beider beeld.

[p. 54]

II
Drillend-diep

dreef uw weerhaak een gloed
van snerpende pijnen
in mijn werend gemoed.

En zoekend de koelte
naar diepere grond
verscheurde mijn vlucht
de gloeiende wond.

Uwer liefde stond staal-strak
gespannen de lijn
naar het hart van uw dolle,
gewonde dolfijn.

Toen brak zijn laatste kracht
in vleeslik woën:
hij haakte als een spartelende vracht
aan uw godlik harpoen.

albe.