Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1935

[p. 625]

De dans der kristallen

Wij kunnen niet meer eenzaam zijn,
wij rijzen midden bergen vuur
daar bloed en tranen storten in de nacht.

Bloemen, vogels, vruchten en uw mond
en de feestelijke kruinen van de populieren
spelen in de zorgeloze spiegels der rivieren
waar ik, kleine knaap, u eenmaal sidderend vond.

Bloed en tranen en de morgenwind
en de diepe ogen van een kind
dansen in de blauwe beken van dit lied,
als de blauwe beken in de wouden
waar de vlinder, spelende, zijn schaduw vindt.

Smetteloze bloemen huivren aan uw aangezicht,
Vuur en bloed heeft ons ineen gedreven
nu wij zingende en koninklik ontheven
uit deze bronzen tuinen storten in het licht.

pieter g. buckinx.