Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1935

[p. 362]

Het nieuwe Golgotha

O, Here Jezus; met Uw droeve ogen,
ziet Gij de wereld onzer dagen aan;
Gij ziet veel kinderkens in lompen gaan
en van veel moeders kent Gij het onvermogen.

Gij kent de koud verpolitiekte zielen
en raadt de ploertendoder en de dolk
in ieders vuist, en ziet, hoe gans een volk
voor botte leiders in het stof wil knielen.

Gij hoort de leuzen en de lof der naties;
- elk volk tiert woest in't eigen reservaat -
men slaat geen acht op Uw ontsteld gelaat,
marcherend in bewapende formaties.

Straks komt de krijgsman weer aan't kribje staan;
- geen Leider zal aan U de cyns onthouden -;
(hoe vaak zich reeds bebloede handen vouwden
en moordenaars Uw stal zijn toegegaan.)

Heer Jezus, dat Gij dit niet kunt beletten:
dat Gij de stank van gas en bloed gedoogt;
en, moordenaars, dat Gij U dus verhoogt
en stal en krib en Kindje durft bezetten.

Laatdunkend volk - en volkeren ontzind
en Hebzucht, dronken op Uw molme troon,
en dat verschrikte Kind, Gods eigen Zoon;
(hoe ieder zegt, dat hij Hem zeer bemint...)

Heer Jezus, ach; is dit dan onvermogen,
dat Gij de waanzin rond U tieren laat?
- Ik zie Uw bleek en zeer ontzet gelaat
en lees de wanhoop in Uw grote ogen -.

[p. 363]

 

Heer Jezus - ik, ik zal U mee verraden:

 

ook ik marcheerde U in't grijs voorbij,

 

de bajonet, de scherpe bijl, terzij,

 

instaat, o Jezus, tot de vuilste daden.

 

 

 

En dat mijn handen nog geen leven schonden

 

is enkel toeval...; Heer, ik ben gegaan

 

en Gij zaagt mij zo stil en ernstig aan,

 

Uw handen bloedend, die ik zo dorst wonden.

 

 

 

Heer Jezus, ach, ik zal wel nimmer vinden

 

de moed, die leidt tot een nieuw Golgotha;

 

ik loop de grijs-geklede kudde na......

 

(de mensen: ‘die U allen zo beminden...’)

 

 

 

En immer staat Gij weer bezij de wegen

 

en aan't staketsel rond het reservaat

 

en ziet de mens, die zich te buiten gaat

 

en voelt U aan zijn bajonet geregen,

 

 

 

voelt U vergast, in prikkeldraad verwonden,

 

gemarteld en van leed en hel bedreigd......

 

o, Jezus Christus, Die naar adem hijgt,

 

die stage dood is al door onze zonden.

Winter 1934.

j. van hattum.