Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1935

[p. 175]

Isaak^(*)

Zoo, in de stilte van zyn moeders tent,
by 't bloedend goud der korte avonduren,
zoo slaapt hy eenzaam, na het lustloos turen
naar de eendre verten van dit onbekend
en zwygend land.

Zoo slaapt hy, hand in hand
met zyn verlangen, dat hy nog niet kent.

Maar langs den Hebron trekt een eenzaam man -
en teeder zyn de droomen van een maagd,
- gestalteloos, als schemer in den gaard
of als de wind die waait naar Kanaän.

O eeuwig wonder van Lachaï-Roï!
huivering vóór den aanvang van het feest:
hoe geurt haar hoofd, hoe zyn haar borsten mooi,
Rebekka, en uw blik, die nog zyn blikken vreest.

Maar by Machpéla's akker is haar schroom
stil uitgebloeid, en in het maanlicht kent
hy plots 't verlangen en zy kent den droom
- binnen de stilte van zyn moeders tent.

louis de bourdon.

(*) Uit den binnenkort te verschijnen bundel: ‘In Extremis’.