Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1935

[p. 61]

Lenteliedje

Nu zingt Cecilia
haar zoetste aria,
door meerl en vinkenkeel,
o, waterklare veêl.

O, wind-door-harp gestreel,
waaruit ik klanken teel,
die brozer zijn dan 't glas
der klare waterplas.

Hoe diep ligt nu de vas-
tentijd onder het gras,
dat uit de voren spruit,
nu men de Paschen luidt.

En 't tintelt en het tuit
den vink ten keele uit,
nu zingt Cecilia
haar zoetste aria.

alex. campaert