Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1934

[p. 338]

Kerstlied.

Voor Dr. R. Lenaerts.

Vannacht zal ik tot U over de sneeuw der vlakten keeren,
wijl in de blauwe hemel de sterren te huiveren staan.
Ik wil mij niet langer meer tegen Uw liefde verweren,
en straks zal ik de deuren sluiten en met mijn Engel de nacht ingaan.

Och, konden wij nu weer als kleine kinderen wezen
en droomen van het Kindje dat schreit door de nacht,
dan zouden wij de blijde komst der Engelen niet vreezen
maar met gebogen hoofden schrijden naar waar Het ons wacht.

Laat ik mij uit den greep dezer lokkende handen bevrijden,
nu is mijn uur gekomen en roepen de verten mij aan.
Straks zal ik voor het laatst mijn drempel overschrijden
en dan over de sneeuw der velden naar Bethlehem gaan.

Al wat Gij mij geschonken hebt, zal ik U wedergeven
om als een schamel kind te knielen aan Uw voet.
En straks, als alles is volbracht, en niets U blijft weerstreven
zijt Gij het die ons, na de laatste offergift, van blijdschap schreien doet.

Albert Westerlinck.