Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1933

[p. 849]

Herfstnacht

De nacht heeft in mij aangebracht
den zwaren geur der late rozen
en talmend blijft haar adem poozen,
waar ik slechts dood en onkruid dacht.

En warm zoeft zon op 't peluwzacht;
aan mijne wangen streelt het kozen
van 't malve groen, bij tusschenpoozen,
terwijl mijn vrouw, droomende, lacht.

Dit is de zoete afscheidsgroet,
dit is de schaduw der beminde.
O leven, dat ik derven moet,

o treurmuziek der hagewinde,
waardoor de wind zijn jammer giert -
maar nu: nog éénmaal feest gevierd!

Alex Campaert.