Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1933

[p. 745]

[Willem van den Aker]

Stomme Aksie

Op de dalkom staat

het steile middaglicht

het pulver in de droge beek

waarnaast de jonge berk

in al zijn blaren krimpt

is erger dan de bliksem en de storm.

Op de dalkom staat

de schuine blik van gene jonge man

die van de heuvelkam

zich vastzuigt aan de berk.

Onder de loden lucht

beiden verstard

in dadeloze nood.

Willem v.d. Aker.

[p. 746]

De Drang

Je hebt een edele zoete vrouw

en in zijn bedje kraait je rozig kind

er is een luië stoel des avends

bij het vuur

en appelen geuren zwaar op de ouwe trouwe kas

die sinds je trouwdag al een deel was van 't gezin

je rookt je pijp en bent wel veilig thuis

en toch stijgt voor je blik dit vizioen

dat handen klemmen om een strot en nijpen

tot rochelend de mond zich openspert

warm bloed dampt voor je op

er is getier gevloek gehuil in alle steden
van alle landen en op alle zeeën die je hebt gezien
bezeten van de strijd en van de bittere smaak der dood

en stemmen roepen buiten in de nacht je naam.

Hoe sla je nu de handen om je brein

en wordt verscheurd en weet dat je moet gaan!

Waarom

vraag niet waarom

dit is wat je niet weet.

Willem v.d. Aker.

[p. 747]

Pasen

Uit het gebeier van de aloude klokken

het stemgegons der straten

waar dicht de huizen staan

en feestelik de kerkportalen drommen spuwen

Naar de nieuwe dungezaaide woonsten

ronkt de trem aan de uithoek van de stad

in prille pracht van jong en zonnig groen

langs frele bloesem die in boomgaarden

zijn natte wit-en-roze weelde stuwt.

Op 't kerkhof loopt een sterke jonge man

tussen de nieuwe witte zerken.

Dit is zijn opstanding:

dat hij dit leven tot het einde heeft aanvaard

zoet en bitter rijk en smartvol

van de lange sombere november

tot dit korte klare paaslicht

op de jonge graven.

Ja.

Willem v.d. Aker.