Een maar half-gekende Dichter: Fernand Severin.
door M.E. Belpaire.
‘Dis plutôt: Heureux les inconnus!’ dicht Fernand Severin ‘A un poète obscur.’ - Heeft hij wellicht aan zich zelf gedacht? Want wezenlijk deze begenadigde dichter heeft de waardeering niet ontmoet welke hij verdiende. Bijna onbekend leefde hij onder ons, zong zijn bescheiden liederen, doceerde aan de Universiteit van Gent.
Komt dat doordat Belgische boeken, in Fransche taal geschreven, over het algemeen slechts een zeer beperkt publiek bereiken? Het kan bevreemden, maar het is een feit, dat herhaaldelijk franschschrijvende Belgen, - dit was het geval met Ch. Van Lerberghe, met Elskamp, e.a. - zooveel belangstelling vonden bij de Vlamingen, als bij hunne Waalsche broeders. Gemis aan belangstelling dezer laatsten voor kunst en letterkunde van eigen bodem? Ongetwijfeld ligt daarin gedeeltelijk de oorzaak; maar het wijst tevens op de oude rasverwantschappen die tusschen Walen en Vlamingen bestaan, wars als beide zijn, van allen dwang, nijverig, eerlijk en trouw. - Ook behept met dezelfde gebreken...
Gansch artificieel is de hermetische scheidsmuur dien men zou willen opwerpen tusschen de twee gedeelten van ons land.
In elk geval is de stemming van dichters zooals een Severin, een Boumal, gansch overeen te brengen met de Vlaamsche mentaliteit. - Geen wonder voor een Boumal, kon men opmerken, vermits zijne moeder eene Vlaamsche was. Maar hij zelf was heel en al de Waal, meer bepaald de Luikenaar, wars van alle overheersching, hoe licht of gewettigd ook, heethoofd, schichtig als een geit. Geen spoor van Vlaamsche bezadigdheid in hem te bespeuren. En dat ineenvloeien van Waalsch en Vlaamsch bloed door zoo menigvuldige huwelijksbanden, toont dat niet ten overvloede de eenheid van België? - Dit wil niet zeggen dat zij den invloed der groote Franschen niet ondergaan. Bij Severin, bij voorbeeld, is die der romantiekers - Lamartine, Musset, minder Victor Hugo - duide-
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd