Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1933

[p. 681]

Avondgebed in Mei

Nu komt de tijd dat nachtegalen diep in 't loover schreien,
- wat gaf hun dit heimwee en dit peilloos verdriet? -
Zij die de komst der zon over hun bloed verbeien,
verstaan de stille weemoed van dit somber lied.

Laat nu bij elke tocht Uw Engel ons geleiden,
- ons hart brandt door de nachten als een donker vuur -
Opdat wij nooit de reine vaten die Gij schiept ontwijden,
en onzen wil beheerschen in dit late uur.

Geef ons de vreugde, Heer, van vele witte bloemen
en versche geur der aarde walmend door het raam,
en laat waar moeë vogels slapen en wat late bijen zoemen
het avondstille licht weer ruischen van Uw Naam.

Geel.

Albert Westerlinck.