Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1933

[p. 396]

Verloren hoek der Poëzie

Gedenkpenningen voor Vlaamsche letterkundigen:

A. Vermeylen:

Al is hij met een Jood gaan wandelen,
Hij bleef een man om mee te handelen.

H. Teirlinck:

Al valt hij op een andre zij, hij blijft toch staan;
Een teerling... daar zijn zes en zes goe kanten aan.

Jozef Muls:

Hij speechte op banketten zoo vaak over schoonheid en vrouwen;
Hij sprak te veel over liefde en vergat te trouwen.

L. Baeckelmans:

Geen paste als penningmeester beter op onze munt,
Geen heeft zijn collegas der pen zoo hartlijk den penning gegund.

Willem Gijssels:

Hiel's neef en evenbeeld, én dichter én bohemer;
Vaak lyrisch in den nacht en soms bij morgenschemer.

Wies Moens:

Hier Verdinaso Moens,
Wijs van dichten en dwaas van doens.

Op de keerzijde:

't Gevang had zijn gemoed vermilderd,
De vrijheid heeft het weer verwilderd.

(Word vervolgd).