Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1933

[p. 340]

Yeesten uit den Noorschen Heidentijd.
Thor bij Thrym.
door Styn Streuvels

Thor was woedend dien uchtend dat hij bij 't ontwaken tevergeefs naar zijn hamer zocht.

Hij schudde den baard, doerwoelde de haren en sloeg de armen in 't rond.

Zijn eerste woord was:

- Luister, Loki, wat ik u zeg weet nog niemand op aarde noch in den hoogen hemel: mijn hamer is gestolen!

Samen trokken zij naar Freya's heerlijk hof, en daar was Thor zijn eerste woord:

- Freya, leen mij uw vederkleed, dat ik mijn hamer halen kan!

Freya sprak:

- Al was het van goud, al was het van zilver, nog wil ik het u geven, - gij zult het krijgen.

Daarmede vloog Loki de lucht in; zijne vlerken ruischten, tot Asgard ver achter hem lag, en vóór hem had het land der Reuzen. Thrym, de Thursenkoning zat op een heuvel; hij bond zijne brakken gouden halsbanden aan en streek de merries hunne manen glad. Zoo gauw hij Loki ontwaarde, vroeg hij:

- Hoe staat het bij de Asen. Hoe gaat het met de Elfen? Wat dreef u om zoo alleen naar Thursenheim te komen?

- Het is slecht gesteld bij de Asen! Slecht bij de Elfen! Zijt gij het die Thors hamer hebt weggestopt?

Daarop antwoordde de Reus:

- Thors hamer heb ik weggestopt, wel acht mijlen diep onder de aarde. Niemand haalt hem weer herwaarts, tenzij men mij Freya brenge tot bruid.

Met die boodschap vloog Loki terug; zijne vlerken ruischten, tot 't land der Reuzen ver achter hem lag, en vóór hem de burcht der Asen. Buiten in den hof ontmoette hij Thor, en diens eerste woord was:

- Gewerd u konde, de moeite waard? Meld van uit de lucht

[p. 341]

het heele bericht: Al zittend vergeet men licht wat men te zeggen heeft, en liggen geeft aanleiding tot liegen.

- Konde gewerd mij, de moeite waard, Thrym: de Thursenkoning heeft den hamer; niemand haalt hem herwaarts, tenzij men hem Freya brenge als bruid.

Zij gingen aanstonds tot bij Freya, en dit was Thors eerste woord:

- Freya, tooi u met 't bruidslinnen! Wij tiegen getweeën naar Reuzenheim.

Freya werd woedend; nijdig snorkte zij zoodat heel de godenhalle er van daverde, en het Brisingentooisel van haar hals lossprong. Zij riep uit:

- Mansdol moest ik zijn om met u naar Reuzenheim te trekken!

Nu ijlden alle Asen ter dingplaats, en de Asinnen mede, allen om te beraden; en daar overlegden de vroede goden, hoe Thors hamer weer te halen. Op 't laatst sprak Heimdall, de wijste der goden - die de toekomst kende zoogoed als de Wanen:

- Laten we Thor het bruidslinnen aanbinden! Hij drage het breede Brisingen halssnoer! Geven wij hem den bos met rinkelende sleutels; laat hem vrouwengewaad om de knieën hangen; leg hem breede steenen op de borst, en het hoofdtooisel hoog optorene!

Maar dat was Thor, de sterke, niet naar den zin, en hij zegde:

- Wanen en Asen zullen in een luiden lach uitschieten, mij schelden voor wijf, late ik mij bruidslinnen aantoortelen!

Loki echter, hiet hem te zwijgen:

- Houd den mond, Thor, praat geen onzin: Weldra zitten Reuzen hier in onze raadszaal, is 't dat gij uw hamer niet terughaalt!

Nu wonden zij Thor in het bruidslinnen, tooiden hem met het kostelijke Brisingen halssnoer; zij lieten sleutels aan zijn zijde rinkelen, trokken hem vrouwengewaad over de knieën; legden hem groote steenen op de borst en kroonden zijn hoofd met torenhooge tooisel.

Toen sprak Loki.:

- Als dienstmaagd verkleed, wil ik u vergezellen; we reizen getweeën naar Reuzenheim.

Aanstonds werden de gehoornde bokken uitgehaald en aan den dissel gespannen, en loopen zouden ze! Bergen barstten, 't vuur sprong uit de steenen: Thor stormde naar Thursenheim.

Zoodra Thrym het wagengeratel vernam, riep hij uit:

- Op, Reuzen! strooit versch stroo op de banken, - men brengt mij Freya, Njörds dochter, uit Noatum, als bruid. Goud-

[p. 342]

gehoornde koeien, ravenzwarte ossen loopen hier rond het hof als oogenlust voor de Reuzen; ik bezit rijke schatten, veel sieraden, Freya alleen ontbrak mij nog.

't Liep tegen den avond toen de bruidsgasten aankwamen. Zij kregen hunne plaats aan den hoogkant der halle; de Reuzen zaten langs beide wanden. 't Bier werd opgebracht. Thor at een os en acht zalmen, al het gebak dat de vrouwen werd voorgezet, en daarbij dronk hij drie tonnen mede.

Toen zegde Thrym, der Reuzen koning:

- Waar zaagt ge ooit bruid feller toebijten? Nooit zag ik bruid zulke brokken inslikken! noch een wijf zooveel mede drinken!

Naast Freya zat de schrandere meid, die gereed was met haar wederwoord:

- Acht nachten lang bleef Freya zonder eten aan te raken, zoodanig haakte zij naar Thryms woning.

Daarop loerde Thrym onder 't linnen, begeerig haar te kussen, doch een sprong deed hij tot tenden de halle, en riep uit:

- Hoe vreeselijk zijn Freya's oogen! Gelijk levende vuur straalt het uit Freya's blik!

Weer was de schrandere meid bij de hand en vond al ras antwoord op der Reuzen konings rede:

- Freya look geen ooge, acht nachten lang, zoo verslingerd was zij naar Thryms halle.

Toen trad der Reuzen bejaarde zuster binnen, de arme, die om eene bruidsgave verzoeken kwam:

- Reik me de roode ringen van uwen arm, wilt ge mijne minne verwerven en mijne gunst genieten.

Daarop beval Thrym, de Thursenkoning:

- Breng den hamer om de bruid te wijden! Leg Mjölnir de bruid in den schoot! Dat Wars hand ons voor eeuwig verbinde!

Thors hart lachte in zijn lijf, toen hij, de hardgezinde, den hamer zag.

Eerst versloeg hij Thrym, den Thursenkoning; versloeg het heele Reuzengeslacht. Hij versloeg eveneens der Reuzen oude zuster die om een bruidsgift verzocht had: motten kreeg zij in plaats van munt, hamerslagen in plaats van gouden ringen!

Alzoo haalde Thor zijn hamer terug.