Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1931

[p. 205]

Gedicht

Gelijk een eiland, is de vlakte hier, waar ik al jaren,
aan 't weg en weder loopen ben, en het misschien ook blijven zal;
als ik mijn oogen dwing om hoger dan de grond te staren,
zie ik geen aarde ergens nog, en hemel overal.

En onder deze hemel arbeid ik in rijp en regen,
en 'k weet de plaats waar rijzen zon en maan,
en dat de banen die zij volgen en ons wegen
in 't zelfde blauw verloren gaan,

in 't blauw der eeuwigheid waar engelen staan en waken,
rondom dit eiland dat de hemel nauw en overal omsluit -
toon aan mijn hart geen wegen meer om weg van de aarde te geraken,
begrijp dan toch, wat aan dit ingesloten wild, dit alles nog beduidt,

terwijl het hoort hoe dichterbij de horen schalt,
der engelen, wie het algauw doorwond, in handen valt.

Andre Demedts.