Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1930

[p. 449]

Voor Brugge
Bij het eeuwfeest van Gezelle.
door Z.M. Josefa.

Laat witte zwanen zwieren,
Op 't Minnewater vieren,
In 't schemergroen der wieren
En gouden zonneschijn,
De schoonheid van haar wezen,
Gelijk een vaas gerezen,
Van zuiver porcelijn.

Laat ze op den spiegel varen
Waar Brugge ligt te klaren
Met witte nenupharen
In groene looverkroon;
Want toen haar beeld ging tanen
Rees uit haar schoot de zwane:
Haar grootste dichter-zoon!

Zijn ziel is 't Minnewater:
Het stervend Brugge staat er -
Geen wezenslijn vergaat er -
Herboren naar den geest.
En om haar schoonheid hangen
Zijn eeuwige gezangen
Een nachtegalenfeest!

Maar diep in 't waterglanzen,
Met lichte rilling dansen,
Haar oude torentransen,
Wanneer de zwane zwiert...
Zoo word'haar ziet bewogen,
Bewondrend opgetogen,
Nu zij dit hoogtij viert.

[p. 450]

 

Want hier is meer gegeven

 

Dan zwierig zwanenzweven

 

Om 't schoonste beeld van 't leven

 

In 't zonnelicht gespreid...

 

O Brugge, span uw bogen!

 

Hier zingt, door God bewogen,

 

Uw geest van heiligheid.

Uit ‘Gezelle-Krans’.