Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1930

[p. 206]

Kerstavend '29

...En ver in de avend moet gij eenzaam zijn,
en eenzaam ben ik ook met u altijd.
De nacht wordt donker zonder sneeuw en maneschijn:
het is me vaak of ik u had vaarwel gezeid.

Hoevele jaren zat ik nu dees avend hier alleen
en vreemd doorhuiverd van geluk of van verdriet:
om wat me bleef toen veel verdween
om alles wat de tijd die ging mij achterliet.

En vroeger op dees avend heb ik lang gebeden
en stil werd het in mij, als water stil zou staan,
maar het herinneren aan al wat is vergleden
brengt nu mijn hart die rust niet aan.

Zoals de oevers van een stroom zullen wij samen blijven
misschien ben ik nu toch onthecht aan elke schijn -
maar tussen ons zullen altijd de waatren drijven
wij zullen in elkanders armen eeuwig eenzaam zijn.

André Demedts