Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1929

[p. 152]

Chopin
door Gabriël Merlier.

I.
Nocturne.

voor André van de Bourry.

Eén klank... daar bloeit me Uw droomdroef hoofd,
- o, àl te blij verbazen! -
Ik stijg u na - een kleurge bel -
in 't nachtblauw ijl te zwerven.
(Spat nog niet stuk, mijn broos geluk!)
O schaamte die mijn vreugd mij rooft,
zóó onverdiend dees glazen
geluk, dat zwelt mijn ziele wel
tot hemelzalig sterven.

Voort, voort, tot aan saffieren wand
van duizelhooge vreugd ik tik
en ongehoord door menschlijk oor
dit bovenaardsch muziek verklinkt,
waarvan mijn zielsbel prangt en spant
tot, o, sublieme schrik,
plotse verrukking, met een snik,
gerezen in uw glanskil spoor,
mijn leven klinkt en springt!

[p. 153]

II.
Polonaise.

voor Dr. Maurits de Vuysdere.

Gelijk de zon dóór wolken
Sprong hij mij in de ziel,
Klarend tot schuimvuurkolken
Die zee waar hij in viel.

De witbezeilde booten
Van mijne rustigheen,
Zooras in brand geschoten,
Ontploften één vóór één.

Sinds tusschen aard en mane
Straalt, - meteoor van licht, -
Over ziels oceanen
Zijn lieflijk aangezicht!