Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1928

[p. 98]

Aan Karel van de Woestijne.

Uit zomers, van veel zon en zwoelte loom,
zoo zwoel van allen drang en lust der aarde,
zomers wier gouden feest toch nooit bedaarde
het heimwee van uws levens duistren schroom,

smacht puur uw ziel naar herfst van ijlte en doom
en heilge rust van zware vruchtengaarden:
- een welkend blad, dat de eeuwge reis aanvaardde
naar diepren herfst in deemstering en droom.

Dewijl ge moest den zomer sterven zien,
gelaten dra, en weemoedvol bewuster
van aardes doem en zomers die niet vliên,

dráált ge in de tijdloosheid der herfst, geruster,
als 't menschlijk hart der onafwijsbre zuster
kan, vreedger thans, uw eeuwigheid ontzien...

U. Van de Voorde.