Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1925

[p. *5]

[1925/3]

Professor E. VLIEBERGH.

[p. 1]

Aan prof. Vliebergh heiliger nagedachtenis.
door L. Reypens S.J.

't Beste is weg nu Vliebergh weg is.
't Beste dat er peinsde in Vlaanderen;
In een leunstoel lamgeslagen
't Mannenlichaam, maar gedragen
Blij en vrij het klare denkhoofd
Waar de ziel was gansch gezeteld!

Lijk een lichtboei naast de vaargeul
Kortgehouden aan haar ketten,
Maar de lamp rijst hoog in top haar
Boven 't dompelzware drijfsel:
En een baak staat voor de loodsen;
Zoo lag Vliebergh en hij bood z'n
Lichtdienst aan z'n duurbaar Vlaanderen.

Uit is 't nu, en 't is wel donker
In de stroombocht van de tijden
Bij de zandbank aan den vaargeul:
Vliebergh, geef ons licht van sterren!
Wees een hemellicht ons zelf nu:
Schijn omneer met zalige oogen.

Toen uw tong nog amper anders
Roerde dan tot draagschaal 's morgens
Van het levend Woord in broodschijn,
In 't ontzettend levend dood-zijn
Van uw offerlichaam, Vliebergh,
Waart gij 't groote licht van Leuven!

Zat men niet bij uwen ligstoel
Lijk men zit bij geen katheder,
Eerbiedvol voor 't hooge leven
Dat hier les gaf uit een stameling,
Uit een glimlach, uit een luistren,
Uit dat peinzen van klare oogen?

[p. 2]

 

Maar het slotwoord als men oprees

 

Spraakt gij zelf niet, sprak het kruisken

 

Dat daar aldoor, onaanzienlijk,

 

Op de voorgeschoven tafel

 

Had gelegen u in de oogen:

 

't Kruisken gaf de les bij Vliebergh!

 

 

 

En d'r kwam terwijl men uitging

 

Diep in 't hart een diepe ontroering:

 

‘'t Woont wat beters nog dan wijsheid

 

Aan de hoogste school te Leuven:

 

't Woont voor 't land in 't huis der Waaistraat

 

t Woont een heilig man voor Vlaanderen!’

 

 

 

Heilig man van 't vroede Leuven,

 

Wees de schutsgeest van den Lande,

 

En met gulpen giet van boven

 

Licht door 't zwerk waarin zij stonden

 

Bij uw tomb, met trouwe standaards,

 

Kruis en Leeuw, de jonge mannen!

 

 

 

Dat Gods zon in al de plooien

 

Van hun hoog ontrolde vaandels

 

Spele, en de Leeuw het kruisken

 

Vaster klemme in zijn klauwen

 

't Kruisken dat gij met uw leven

 

Tot een erfnis laat aan Vlaanderen.