Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1925

[p. 30]

Reminiscentia
door Gerard Walschap.

Wanneer ik alles had gewijd
Had ik nog iets dat gij benijdt
En 'k wou het geven.
Toen kwam een man. Ik kon niet meer...
Het deed me zeer, het deed me zeer
Om dat schoon leven.

Ik heb mijn oogen rood geschreid
Ik lag te grond en langen tijd
Haast zonder leven;
Want meest uw alderarmste vat
Wat hij aan niets-dan-armoe had
Als ze is gegeven.

'k Had al wat lief was afgeleid...
Nog was niet 't blijde bed bereid
Om zelf te sterven.
Dat is toch niet der liefde loon
Dat wie zoekt: leven groot en schoon
Leven moet derven!...