Hoe Monseigneur De Roo's prachtig boek over Paus Alexander VI ontstond in Amerika:
Den tijd, dien hij op zijne ambtelijke bezigheden wist uit te sparen, wijdde hij aan geschiedkundige studiën. Omringd van Protestanten, merkte hij op hoe de nagedachtenis van Paus Alexander hinderend werkte op zijn ministerie; hij gevoelde de noodzakelijkheid om over dien Opperpriester de waarheid te achterhalen, en, zoo het mogelijk bleek, zijne eer eenigszins te herstellen, al was het maar door het verhaal van eenige prijsbare feiten. Zoo rijpte bij hem langzamerhand het plan om bouwstoffen te vergaderen voor eene volledige geschiedenis van dien beruchten Paus. Hij kwam over naar Europa, arbeidde gedurende drie jaren, met toestemming van Kardinaal Hergenröther, in het Vatikaansch Geheim - Archief, vertoefde ook eenigen tijd te Weenen, te München en te Parijs om er in de stadsarchieven de noodige opzoekingen te doen, en keerde daarna terug naar Amerika. Het volvoeren van zijn plan heeft ongeveer dertig jaren in beslag genomen.
En hoe het boek in België uitgegeven werd:
Na den oorlog was hij klaar met zijn apologie, doch daar de drukkosten in de Vereenigde Staten zoo hoog oploopen, verkoos hij het zijn werk in zijn vaderland ter pers te leggen. Hij kwam dan over naar België en vestigde zich in het Amerikaansch College te Leuven. Pas had hij de laatste drukproef van het Ve en laatste deel nagezien, of hij werd teruggeroepen naar Amerika. Den 11en Juni scheepte hij wederom in te Antwerpen.
(J.v.M. Ons Geloof.)
***
‘Onze Boeren’. - Volgende Lente zal de 100e verjaardag van Aug. Snieders worden herdacht. Dietsche Warande en Belfort wil haar deel bijdragen om dezen verdienstelijken christen-vlaamschen kunstenaar te huldigen naar verdienste. Volgend nummer zal een eerste bijdrage bevatten over zijn werk, eene bronnenstudie over Snieders' ‘Onze Boeren’ door Dr J. Grietens.
***
Te Parijs werd de honderdste verjaardag gevierd van Alex. Dumas, zoon, geboren te Parijs 27 Juli 1824. Hij was de natuurlijke zoon van Dumas, vader, en een Luiksche naaister Marie Catherine Lebay en werd slechts erkend toen hij acht jaar oud was. Op zijn zestiende was hij het lyceum door en leefde van toen af met vader, even zorgeloos en onbesuisd. Zijn eerste roem oogstte hij met ‘La Dame aux Camélias’. Zijn beste romans: ‘L'affaire Clémenceau’ en ‘Diane de Lys’. Zijn zeer speciaal talent voor het tooneel openbaarde hij in ‘Le demimonde’, ‘Le fis naturel’ en ‘Denise’ vooral. Vader was een en al inbeelding, de zoon opmerking; vader geniaal, de zoon diep en sterk talent.
***
Door enkele vrienden, w.o. Mej. Belpaire, E.P. Thans, Prof. Scharpé, werd de oprichting overwogen van een gedenksteen op het graf van het beminnelijk ‘pastoorke’ van Loxbergen.