Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 24

[p. 2]

Drie gedichten.

Voorheen in samenzang veel zachte stemmen kweelden

en 't schalde in mijne ziel als in een lentewoud.

Voorheen bescheen de zon der hoop een schat van beelden

door 't droomland van mijn hert in glanzen duizendvoud.

G'hebt die muziek versmacht, die beelden omgestooten

ze tot geraamten, stuk voor stuk teruggebracht,

g'hebt weten één voor een van hunnen glans te ontblooten

de zonnen van mijn ziel. Er heerscht nu zwarte nacht.

't Is stil, 't is méér dan stil, het is de ziel van 't zwijgen,

de dood is 't! in een graf 'n kan 't niet stiller zijn.

Wel U, dien 't is gelukt mijn zielglans dood te krijgen

en stram doen stijven hebt dit schamel herte mijn.

Heb's dank! en laat 't gepeins u dag en nacht verblijden,

vergeet het nimmermeer: een moord hebt ge begaan

en Caïn zal voor God op 't einde van de tijden

als 't al te berde komt, geen zwaarder boete slaan.

Het leven is zoo broos, en toch wie denkt eraan
dat t'elker uur met hem kan uit zijn en gedaan?
Wij zien het dag aan dag en ieder stond gebeuren
den dood die komt het valsch gordijn van 't leven scheuren
en in den bloedigen reet zijn grijnzend doodshoofd stelt
en een van ons daar voor zijn voeten nedervelt.
Wij leven almaardoor als zouden we eeuwig leven
Wij gaan, den stroom gelijk, en onbaatzuchtig geven
aan 't groen op onzen boord het leven onvergeld,
gaan, stervend zelf, voorbij en haastig heengesneld
en drijven breed en statig door de onzekere dagen,
gelijk de bergstroom vlak en blinkend voortgedragen
tot op den steilen rand van 't diepe waterdal
en storten dan al huilend en wanhopig in den val.

[p. 3]

Gebed.

 

Heer verhoor mijn schaamle bede

 

geef me 't heil der wereld niet

 

geef alleen mij uwen vrede

 

en voor kruisen spaar mij niet!

 

'k Weet hoe ik voor hen vervaard ben,

 

hoe dat ik hun last ontzie,

 

maar 'k weet ook als ik gespaard ben

 

dat mijn welzijn ik onvlie.

 

Moet uw arm dan nederkomen

 

over mij, genadig Heer,

 

laat Uw hulpe mij vervromen

 

eerst en dan, dan kom' hij neer!

 

Liever duizendmaal te lijden

 

om U rampe en rooi, verdriet,

 

dan met dezen te verblijden

 

die uw oog niet geren ziet.

 

Liever hier een spanne boeten

 

liever hier den korten druk

 

en met u den glans te groeten

 

van het eindeloos geluk.

 

 

 

CAESAR GEZELLE.