Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1921

[p. 607]

Van 'n mereljong.

Sint Jansavond vunsde langs den ender...

In 'n boschje Rhododender

Zat 'n mereljong

Stom en strak te sturen

Naar het verre lichtgevonk

Van de landsche feestevuren.

De ouwkens hadden in den vroegen ochten

Hem zijn vrijgelei gebrocht, en

Met 'n: ‘scheer u weg!

Zoek nu zelf uw eten’

Hem zoo doodeenvoudig-weg

Uit het oude nest gesmeten.

Lijk 'n brave mooie mereljongen

Was hij 't leven ingesprongen,

Had gepijpt, gefeest,

Fijn gesmuld aan vette pieren.

Kort het was 'n dag geweest

Rijk aan vreugd en kermis vieren.

Toen viel zachtjes de avond in... en...

Plotseling zat hij moedermensch alleene,

Op 'nen ommezien verdwenen

En de gaten uit

Was de zwarte merelbende!

En vol angst ging z'n gefluit

Klagend zijne groote ellende.

Ach 't en hielp geen zierken of z'n gorgel

'Kreunde en piepte lijk het orgel

Van 'nen bedelaar! -

Moedloos keek hij in het blakke en

Liet z'n rosse vleugelpaar,

Langs z'n stekkepooten zakken.

't Was ellendig! immer luider seinde

Hij zijn nood... en 't lukte op 't einde

Iemand had verstaan!

Smakend reeds de lekkre brokskens

Van dien jongen merelaan

Slenterde op heur dievenzokskens,

Recht naar 't boschje waar de sukkel zat

Heel onschuldig weg, 'n kat... -

Plots 'n sprong, 'n merel-

Klachte - 't kraakte stil 'n karrekas... -

Aai! 't en restte van den kerel

Slechts 'nen bek, twee pooten en 'n pluimenjas.

C. LINDEMANS.