Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1919(1919)– [tijdschrift] Dietsche Warande en Belfort– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 543] [p. 543] De rouwtrom der piotten De trom, ik wil de rouwmarschtrom hier roeren voor den donkren drom der duizenden piotten, der botten, die bleven steken stil en stom in 't slijk, bij 't barsten van de bom, met nog 'n snik: ‘och moeder kom!’ 'n kruis, 'n kramp: en 't hoofd sloeg om! 't Was uit! 'n Graf - heeft elk 'n graf dat kenbaar is aan naam en staf op d'eenzaam' IJzervelden? Maar helden, de helden zijt gij hier in 't land: ù willen wij in standbeeldstand en staal zien staan, die met uw dood het land, gij, reddet uit den nood! [pagina 544] [p. 544] De trom, komt op mijn rouwmarschtrom den optocht houden van alom voor d'echte patriotten! Piotten die aan hun zij stondt in de moer, komt hier getuigen, broer voor broer, en spreekt zoo sterk uw IJzerwoord dat men het hoort, dat men het hoort! Zeg op wat voor een hart er zit in elk van die in 't stijf gelid en naamloos als zijn nommer, den kommer voor 't liefste dat hij achterliet verduwende, zich in 't verschiet des doods inworp door bom en brand: ál voor het land, ál voor het land! Het land door met de rouwmarschtrom! Het land door langs het druk gedrom der vaders en der moeders! Op broeders! en sterk op stap den optocht mee, langs Vlaanderen in dorp en stee, de Walen door langs kling en dal: de groote rouwmarsch overal! Het land moet weten wie er vocht, het land moet weten wie 't bekocht: [pagina 545] [p. 545] hun rechten de duurbre dooden! Zijn 't dooden? Zij leven nog in heel den drom van die hier stappen op mijn trom: vergeet het niet, vergeet het niet die op de stoepen staat en zie! Het past dat men zijn rechten geeft aan die 's lands recht bezegeld heeft: na zooveel roem geen schande den Lande! Gedenkt het op mijn rouwmarschtrom, gedenkt het bij den IJzren drom die meestapt, manend sterk als staal: ‘Zij stierven in de moedertaal!’ ‘Trouw’. Vorige Volgende