Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1919

[p. 321]

[Verzen]

Kerstnacht

Op mijn dorpken in de Kempen

Brandt er menig Kerstnachtvuur

Waarbij 't oudje zit en peinst: ‘Waar

Beidt mijn jongen op dit uur?

Ligt hij op een verren voorpost?

Lijdt hij in de schietgracht koû?

Schuilt hij, afgelost ter ruste,

In een buitenschotschen bouw?

Is misschien 't gevecht aan gang, en

Toont hij zich der vaadren waard

Die den Boerenkrijg aandurfden

Voor hun outer, voor hun haard!...

In den roes der Duitsche kogels

Wie valt ginder op zijn reeuw?...

Wordt daar niet een graf gedolven

In den verschgevallen sneeuw?...’

Oudje, uw jongen leeft en strijdt, en

- Oudje, God verhoort uw beê! -

Bij 't aanstaande Kerstfeest brengt hij

Vrede en ook victorie meê!

Kerstmis 1916.

J. Simons.

[p. 322]

Vóór 't réveil

De koekoek roept zijn morgengroet ‘koekoek! koekoek!’ zoo blij
Dat 't vooglenvolk in haag en kant aan 't snaatren gaat - en hij
De lucht inschiet, een tuimlaar maakt zijn nabuur - koekoek na,
En dat de merel spottend bekt: ‘Bekijk dien gek, ha! ha!’

De zon gaapt over de Oosterkim en blaast meteen de wei
Vol perelvlammen benglend aan het kruid van groes en hei
Aan kolle en winde en boterbloem; waar ook ik ga en sta
't Is al één heerlijkheid van dauw, och dat ze niet verga!

Piotten, kanonnieren, die te slapen ligt ei, ei!
Komt uit! geniet met volle longen 't morgenfrisch en - vei,
Sa, rept u, want de hitte valt en dra is 't al te spa...
Hoort! De trompetter blaast 't réveil: ‘Staat op! Staat op! Tra, ra!’

J. Simons.

2 Juli 1918.

[p. 323]

Op schildwacht

De zee ruischt in 't maanlicht bij nachtlijken wind
En bruist in de branding uw naam, o kind!

En de avondster, laag aan den hemelboog,
Staart me aan, droef te moed, met den glans van uw oog.

Op schildwacht in 't duinengras, nat van dauw,
Ik waar om mij henen de waas van uw schaûw,

Uw hand zoekt mijn hand, en 'k voel weer, als toen,
Op mijn gloeiende wang, uw schuchteren zoen.

J. Simons.