Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1912

[p. 383]

De droom van den sultan

De donkre nacht sleept traag zijn slapelooze stonden
- Een dolkenketen van herinneringen - voort;
En iedre dolk zijn krimpend harte wreed doorboort,
Zijn krimpend harte, aan bange wroeging vastgebonden.

Daarbuiten huilt de storm uit duizenden van monden,
Als 't jammerend geschrei, nu rijzend, dan gesmoord,
Van vrouwen wereloos en kindren, laf vermoord;
Als 't luide wraakgeroep van 's Nazarener's wonden,

Waaruit een regen nederplast om hem van bloed...

Wanneer op eens, van uit den purperlaaien gloed
Van bliksemflits op flits, het zwarte zwerk doorblakend,

Opdoemde voor Sultan's van schrik versteven oog
Een donderend kanon, dat wrakevlammen spoog,
In 't gansche Turkendom dood en vernieling brakend.

P.V.H.

Wevelghem.