Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1912

[p. 166]

De harpe

Daar staat de harpe die een Engel steunt
met gouden vleuglen, die als ruischen willen,
en 'k luister, langzaam, aan haar hart geleund,
hoe langs de snaren sidderingen rillen,

hoe diep in d' harp een eindloos bruischen dreunt
van liedren die in 't Vleesch der stilte lillen,
hoe 't lied der stilt' in d' harpe schooner deunt
dan 't lied dat vingren uit haar snaren gillen,

en 'k luister naar mijn eigen hart dat zingt
als d' harp van mijn gevoel uit mij geboren
en 'k denk dat harmonij die golvend klingt
daar op de maat des Levens schoon om hooren
is, wijl het lied dat vreemd gevoel mij dwingt
te zingen d' Eeuwge stilt' in mij komt storen.

Emiel Van der Straeten.