Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1912

[p. 161]

Aan een kind

Al wat ik weet dat zal een kind u leeren
veel beter dan ik zelf; ik weet al niet
hoe bloemen geuren, hoe der vogels veêren
tot vliegen wennen, hoe de kleinste vliet

zijn weg vindt door het woud, hoe 't lisch der meren
zijn waterbloemen zaait; wat ieder ziet
dat weet ik niet, hoe wind der zee de weêren
aan land brengt; en wat diep in mij geschiedt

dat weet ik allerminst, en wat in u
geschiedt dat weet ik nog veel minder, kindje,
dat met uw schalksch en schuin gepink daar nu
te lachen staat met mij, omdat uw vrindje,
de fiere dichter, niet méér weet dan 't windje
uw lokken kroezlend als een droom om u.