Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1910

[p. 59]

Avondlust

Nu, wil ik schoon zijn als een zomeravond,
die geurig en fluweelig is,
de bloemen van mijn teêr verbeelding lavend,
die bloeien zullen, maagd'lik frisch!

Als aan des hemels spiegel fonklen komen
de starren, kindren van den nacht,
die sidd'rend, twinklend rond vrouw mane droomen, -
herdrinne, die haar schaapjes wacht;

Als hallef spóókrig door het maangeflonker,
een klare beke, kláátrend bruist,
waar tusschen 't ruischend lisch in 't zachte donker
er wis een schuwe Nimfe huist.

'k Wil schoon nu zijn en blije laten leven
de bloemen der verbeelding zoet,
wier geuren walmend door de luchten zweven,
bedwelmend als der liefde gloed;

Want, Liefde, leeft in d' avondstille vrede,
- die blonde maagd, dit minzaam kind, -
die zingend zedig zwerft langs dorp en stede
van oud en jong zoo teêr bemind!

George Roose-Antonissen.